H Κωνσταντίνα Κατσανά Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, M.Sc., μιλά στην ομάδα του Your Therapist!
Υπάρχει η τέλεια διατροφή ή είναι ένα μύθος;
Νομίζω πως η τελειότητα δεν υπάρχει πουθενά και αυτό είναι απολύτως υγιές -όταν αναφερόμαστε στο κομμάτι της διατροφής. Αυτό που υπάρχει, όμως, και έχει μεγάλη αξία, είναι ο ιδανικός τρόπος διατροφής για κάθε άτομο ξεχωριστά. Η διατροφική συμπεριφορά συμπεριλαμβάνει πολλά περισσότερα από το τι ακριβώς, πόσο ή κάθε πότε τρως και φυσικά μεταβάλλεται σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του οργανισμού, αλλά και τις επιθυμίες ενός ατόμου
Πόσο συχνές είναι οι διατροφικές διαταραχές στον πληθυσμό; Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης τους;

Δυστυχώς τα κρούσματα των διατροφικών διαταραχών ολοένα και πληθαίνουν, ενώ βλέπουμε πως πλέον έχει αρχίσει και το αντρικό φύλο να πλήττεται σοβαρά από αυτές. Επιπλέον, παρατηρούμε μια ιδιαίτερα έντονη ενασχόληση με την «υγιεινή» διατροφή, η οποία έχει φτάσει να γίνεται εμμονή για πολλούς. Υπάρχουν άτομα, τα οποία δεν έχουν ακόμη μία διαγνωσμένη διατροφική διαταραχή, αλλά αυτό δεν αποκλείει το γεγονός ότι, μπορεί να υποφέρουν και να έχουν υιοθετήσει ανορθόδοξους τρόπους ρύθμισης του βάρους τους. Φυσικά και υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης των διατροφικών με τη βοήθεια ψυχολόγου και διατροφολόγου, οι οποίοι πρέπει να είναι εξιδεικευμένοι και να εργάζονται ως ομάδα.
Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να υπάρχει η αντίστοιχη ευαισθητοποίηση και να ενθαρρύνονται τα άτομα, ώστε να απευθυνθούν στους κατάλληλους ειδικούς, όταν η σχέση τους με το φαγητό έχει αρχίσει να τους δημιουργεί πρόβλημα και αποτελεί μια έντονη πηγή άγχους για αυτούς. Θα ήθελα, επίσης, να αναφέρω πως κατά τη γνώμη μου το πιο σημαντικό είναι η πρόληψη. Τρεις σύντομες συμβουλές προς αυτή την κατεύθυνση:
Α)μειωμένη χρήση μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή/και unfollow λογαριασμούς που εξιδανικεύουν το αδύνατο σώμα και περνούν λανθασμένα-επικίνδυνα μηνύματα για τη διατροφή και την άσκηση (ιδιαίτερα στο Instagram),
Β) αποφυγή διαιτών -μεγάλη προσοχή στα νεαρά κορίτσια!- και
Γ) ενίσχυση θετικής εικόνας σώματος από μικρή ηλικία (καθοριστικός ρόλος γονέων).
Τι σας ώθησε να γίνετε διαιτολόγος;
Από μικρή είχα καταλάβει πως το επάγγελμα, το οποίο μου ταιριάζει καλύτερα θα πρέπει με κάποιον τρόπο να σχετίζεται με την παροχή υποστήριξης και βοήθειας σε ανθρώπους. Το μοναδικό μου δίλημμα ήταν το να επιλέξω την Επιστήμη της Ψυχολογίας ή της Διατροφής. Η αγάπη μου για τη βιολογία και τη φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος με οδήγησαν στην επιλογή της Θετικής Κατεύθυνσης και κατ’ επέκταση την Επιστήμη της Διατροφής. Κατάφερα, όμως, να συνδυάσω σε μεγάλο βαθμό αυτές τις δύο επιστήμες και με αυτόν τον τρόπο να προσπαθώ να φέρω εις πέρας την αρχική μου πρόθεση και επιθυμία: να προσφέρω βοήθεια σε όσους μπορώ…όπως μπορώ.
Ποια είναι η δική σας προσέγγιση πάνω στο ζήτημα της διατροφής;

Μέσα από τις εμπειρίες μου, την αναζήτηση της γνώσης και τη διαρκή παρατήρηση, έχω καταλήξει στο να τάσσομαι ενάντια στη νοοτροπία της δίαιτας. Αυτή ήταν μέχρι τώρα η πιο σημαντική και καθοριστική επιλογή μου σε ό,τι αφορά το επαγγελματικό κομμάτι. Ενστερνίζομαι το Διαισθητικό Τρόπο Διατροφής, ο οποίος αποτελεί μία επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση της διατροφής και βοηθά τα άτομα να συνδεθούν με την εσωτερική τους σοφία, να μάθουν να ακούν το σώμα τους και να βρουν τελικά την ισορροπία που αναζητούν. Ο Διαισθητικός Τρόπος Διατροφής καταρρίπτει τους διατροφικούς κανόνες και σχετίζεται με μείωση της υπερφαγίας, διαχείριση του συναισθηματικού φαγητού, μείωση των ενοχών και των τύψεων γύρω από το φαγητό και μπορεί να φέρει σημαντικά ψυχικά οφέλη σε ένα άτομο, όπως ενισχυμένη αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση και ένα συνολικό αίσθημα ευεξίας.
Υπάρχει κάποιο μυστικό ώστε να καταφέρουμε να ελέγξουμε την πείνα μας;
Το μυστικό βρίσκεται στο να μην προσπαθείς να ελέγξεις την πείνα σου. Ακόμη και σε αυτή την ερώτηση μπορούμε να διακρίνουμε πόσο πολύ η κουλτούρα της δίαιτας έχει διαστρεβλώσει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε μία φυσιολογική, βιολογική μας ανάγκη: την πείνα. Το πιο σοφό που μπορεί να κάνει κάποιος είναι το να προσπαθεί να είναι σε σύνδεση με το σώμα του, ώστε να αναγνωρίζει έγκαιρα τα μηνύματα πείνας που του στέλνει και στη συνέχεια, να τα ικανοποιεί με τον κατάλληλο τρόπο. Η συνεχής προσπάθεια «αυτοελέγχου» δημιουργεί άγχος, καταπίεση και κάνει ένα άτομο να σκέφτεται συνεχώς το φαγητό. Όλο αυτό οδηγεί τελικά σε αποσύνδεση από τις πραγματικές ανάγκες του σώματος και έλλειψη εμπιστοσύνης, εμποδίζοντας τη δημιουργία μιας ισορροπημένης σχέσης με το φαγητό.
Πόσο εφικτό είναι να έχουμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής στην σύγχρονη εποχή με τους απαιτητικούς ρυθμούς της καθημερινότητας;
Σίγουρα οι έντονοι ρυθμοί ζωής και το άγχος που μπορεί να δημιουργούν επηρεάζει και τη διατροφική συμπεριφορά ενός ανθρώπου τόσο άμεσα όσο και έμμεσα. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ο τρόπος, με τον οποίο προσεγγίζει κανείς τη σχέση του με το φαγητό. Εάν ένας άνθρωπος το εισπράττει όλο αυτό σαν αγγαρεία, σαν μία επιπλέον υποχρέωση μέσα στην ήδη ασφυκτική καθημερινότητά του, είναι φυσικό και επόμενο να τον κουράσει σύντομα αυτός ο τρόπος σκέψης. Τα «πρέπει» και τα «μη» δε βοήθησαν ποτέ κανέναν στο να αποκτήσει μία υγιή σχέση με το φαγητό. Εάν, όμως, αρχίσει να βλέπει τον τρόπο που τρέφεται ως μία καθημερινή μορφή αυτό-φροντίδας προς το σώμα του, για να αισθάνεται μεγαλύτερη ενέργεια και καλύτερη διάθεση μέσα στη μέρα του, τότε θα ξεκινήσει να αφιερώνει χρόνο στο φαγητό και θα το κάνει με χαρά. Θα είναι μία μικρή, καθημερινή επένδυση στον εαυτό του.
Πείτε μας τον μεγαλύτερο διατροφικό μύθο κατά την άποψή σας αλλά και την μεγαλύτερη αλήθεια.
Δεν ξέρω εάν είναι ο «μεγαλύτερος μύθος» και η «μεγαλύτερη αλήθεια». Απλώς αισθάνομαι πως θα ήθελα να αναφέρω μία συχνή, διαστρεβλωμένη αντίληψη που περνάει στον κόσμο και ταυτόχρονα να αναδείξω την αλήθεια που αποκρύπτει η συγκεκριμένη αντίληψη. Συχνά βλέπουμε να προβάλλεται ένας ειδικός, ο οποίος δηλώνει πως μπορεί να γνωρίζει με εξονυχιστική λεπτομέρεια και σιγουριά «
πόσο ακριβώς χρειάζεσαι να φας, κάθε πότε να τρως, ποιους συνδυασμούς να κάνεις και ποιους να αποφεύγεις».
Παρόλο που μπορώ να αντιληφθώ το σκεπτικό πίσω από αυτού του είδους τις διατυπώσεις, νιώθω πως είναι σημαντικό να τονίζουμε πως στην πραγματικότητα μονάχα εσύ μπορείς να γνωρίζεις ποιες είναι οι αληθινές σου ανάγκες κάθε στιγμή και τι είναι αυτό που θα σε ικανοποιήσει πραγματικά.
Η Επιστήμη της Διατροφής μας παρέχει εξαιρετικά «εργαλεία» και γνώσεις για να μπορούμε να κατανοήσουμε τις ανάγκες των ανθρώπων. Αλλά θεωρώ πως η πιο σημαντική γνώση είναι το να κατανοήσουμε πως ποτέ δε θα ζούμε στο δικό τους σώμα. Και αυτό σημαίνει πως οφείλουμε να λαμβάνουμε υπόψη σοβαρά το πώς εκείνοι βιώνουν κάποια πράγματα μέσα στο σώμα τους και να προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε σύμφωνα με αυτό και όχι να προσπαθούμε να τους πείσουμε πως εμείς ξέρουμε καλύτερα για αυτούς.
Με άλλα λόγια, θα ήθελα να παροτρύνω όλους όσοι διαβάζουν αυτή τη συνέντευξη, να δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο σώμα τους και να θυμούνται καλά πως μονάχα αυτοί μπορούν να είναι οι πραγματικά ειδικοί για το σώμα τους. Η ουσιαστική βοήθεια ενός Διατροφολόγου θα μπορούσε να είναι στο να υποστηρίξει κατάλληλα ένα άτομο, ώστε να ανακαλύψει ακριβώς αυτό.
Δείτε περισσότερα για την Κωνσταντίνα Κατσανά Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, M.Sc. εδώ